Að semja um vit með tilfinningum

Ég tel að ríkisstjórn okkar sé föst í sömu hringiðu og flestir viðskiptavinir bankanna.  Að semja með tilfinningunum, þegar semja á með vitinu.

Lítil saga frá okkur hjónum um tilraun fjármálastofnunar til að hræra í tilfinningum.

Við hjónin ákváðum um síðustu mánaðarmót að taka þátt í greiðsluverkfalli ásamt svo mörgum öðrum.  Þess vegna geymdum við að greiða alla okkar reikninga þar til 15 október. Ekki þurftum við að bíða lengi eftir viðbrögðum bankans.  Ég fékk bréf sem ábyrgðarmaður, stílað 7 október, þar sem mér er tjáð að afborgun sem greiða átti 1 okt, sé ógreidd.  Í bréfinu er tekið fram að skuldara hafi þegar verið tilkynnt um að afborgunin sé ógreidd.

Sem er ekki rétt, því skuldarinn fékk bréf frá bankanum stílað daginn eftir, 8 október, þar sem minnt er á ógreidda afborgun , og hann kvattur til þess að greiða.

Mér líkar ekki svona.  Þetta bíður upp á erfið samskipti og rýrir traust milli skuldara og ábyrgðarmanns.  Gefur færi á óþarfa gremju og ótta meðal fólks.  Þetta rótar upp tilfinningum þegar við eigum að hugsa með viti, og það er akkurat það sem bankinn vill að gerist.

Það þarf að hjálpa fólki og kenna því að hafa vitræn samskipti við fjármálastofnanir. 

Fjármálastofnanir er alltaf í viðskiptum, vitrænum aðgerðum, en þær hafa samband við okkur á persónulegu nótunum og höfðar til tilfinninga okkar, t.d. græðgi, eignartilfinninga, ótta um afkomu, sektarkenndar.  Við höfum þjónustufulltrúa, sem er okkar persónulegi tengill við stofnunina.  Okkur er boðið í greiðslumat og leiðréttingar, persónulega.  Allt er sett fram eins persónulega og hægt er.  Stofnunin ruglar okkur síðan í þessum samskiptum. 

Hefur til  dæmis einhver annar en ég fengið  bréf (hótun) frá fjármálastofnun um að eitthvað verði sent í lögfræðing, og undirritað: Með kveðju, Starfsfólk [fjármalastofnunar þinnar].  Hver er að senda bréfið? Hvert sný ég mínum persónulegu samskiptum?  Er nóg að semja við húsvörðinn, sem er starfsmaður?

Fyrirvarar eru alltaf stuttir, tímamörk þröng, og allt er litað dökkum litum.   Við fáum þá tilfinningu að allt sé okkur illfært, en fjármálastofnunin getur alltaf galdrað fram lausn, sem sjaldnast leysir okkar mál, en "reddi" okkur.

Við kunnum fæst að eiga viðskipti af viti. Flestum okkar er fyrirmunað að muna þó ekki nema helstu hefðir, lög og reglur fjármálaviðskipta.  Og meðan allir kepptust um kúnnann, fyllst markaðurinn af alls kyns tilboðum, leiðum, reglum, tilboðum.  Og á ný er allt að fyllast af "reddingum", leiðréttingum, tilboðum, hótunum, greiðslujöfnun, greiðsludreifingu, greiðslustöðvunum, frystingum, og ekki.  Við stígum núorðið sjaldnast fæti inn á fjármálastofnanir nema uppfull af tilfinningum.  tilfinningum um að nú sé eitthvað að falla á gjalddaga, eitthvað sé fallið og verði nú jafnvel tekið frá okkur, tilfinningu um fáfæði, ótta, smæðar og einmanaleika. Bankinn sem allt vildi gera fyrir rúmu ári, er nú sem hungruð ófreskja.

Fáir tjá þessar tilfinningar í á staðnum af ótta við að sýna veikleika sinn.  Flestir reyna að hylja þær, og margir gera ýmislegt Hugsanalaust til að þurfa ekki að sitja lengur í ótta og erfiðleikum.  Skrifa upp á eitthvað sem virðist ganga.  Það eru fáir sem taka samingana heim og fá rými til þess að losa sig við tilfinningar, og skoða sín mál með viti.

DA samtökin eru stórkostlegur vetvangur þar sem fólk getur setjst niður og rætt tilfinningarnar sem það þarf að losna við, fengið stuðning og leiðsögn, svo það geti unnið sín viðskipti við bankann af viti.

Ef þú veist um samskonar vetvang sem styrkir og leiðbeinir fólki á þennan hátt, láttu okkur vita.

Stöndum saman

Heimasíða DA samtakana á Íslandi http://www.daiceland.org/index.htm

Mótmæli vegna Icesave